منظور از طلاق غیابی چیست؟

مطابق با ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی، اگر دوام ازدواج و زوجیت باعث عسر و حرج (هر گونه سختی و دشواری که زندگی مشترک را برای زوجه خارج از تحمل بسازد) بشود، می‌توان با مراجعه به دادگاه درخواست طلاق کرد. در صورت اثبات عسر و حرج، دادگاه می‌تواند زوج را مجبور به طلاق بکند و اگر شرایط اجبار نباشد زن به اذن قاضی طلاق داده می‌شود. خواهان باید نخست شرایط عسر و حرج را به دادگاه ارائه کند. از جمله مصادیق عسر و حرج در طلاق غیابی عبارت است از:

• ترک زندگی خانوادگی در مدت مشخص: اگر یکی از زوجین بدون هیچ عذر موجهی به مدت دست‌کم 6 ماه متوالی یا 9 ماه متناوب طی یک سال زندگی خود را ترک کند.
• مفقود الاثر بودن یکی از زوجین: عدم حضور یکی از زوجین به مدت 4 سال به‌طوری که هیچ اثری از او موجود نباشد.
• ابتلای یکی از زوجین به بیماری روحی روانی یا بیمای لاعلاج.
• محکومیت یکی از زوجین به 5 سال حبس و بیشتر.
• ابتلای یکی از زوجین به مواد مخدر و مشروبات الکلی به ‌طوری که در زندگی خانوادگی خلل ایجاد کند.
• ضرب و شتم یکی از زوجین به‌طوری که خارج از تحمل او باشد.